Inne Usługi Transmisyjne

Wstęp

Firmy świadczące różne usługi przez wiele lat, mają to do siebie, że ich oferta jest często bardzo bogata. Co chwilę niczym w kosmicznej próżni pojawiają się, zmieniają i znikają najróżniejsze opcje i usługi. Podobnie było z Telekomunikacją Polską oraz dzisiejszym Orange Polska. Oczywiście posiadali oni swoje oczka w głowie jak SDI, Neostrada czy Internet DSL. Jednak oprócz tego czasem pojawiały się inne, mniej znane usługi w dostępnym wachlarzu ofert. Często dość szybko znikały, niektóre są świadczone, aż po dziś dzień. W większości są to oferty skierowane dla biznesów, instytucji czy nawet innych operatorów. Mimo wszystko warto się im przyjrzeć, ponieważ są dość ciekawe z różnych punktów widzenia. Oczywiście nie wszystkie usługi są tutaj opisane, gdyż jest ich zbyt wiele i za mało o nich wiadomo. Dodatkowo nie są opisywane usługi dodatkowe do innych usług jak SLA (jest to umowa nakładająca na operatora dokładne utrzymywanie jakości usług). Niektóre oferty mogą również nie zostać wymienione, gdyż trwały dość krótko i niewiele się o nich zachowało. Mimo wszystko inne usługi transmisyjne, które zostaną opisane to:
POLKOM, Dostęp do Internetu Frame Relay/ATM, Transmisja danych Frame Relay/ATM, Krajowe łącza dzierżawione, wszystkie usługi VPN, Transmisja danych DSL, usługi APN, Metro/Miejski Ethernet, Zarządzanie siecią LAN, Internet dla Firm. Jest ich dość sporo, jednak są to krótkie oferty, gdzie albo są one nowo wprowadzone albo niewiele o nich wiadomo, dlatego trafiły tutaj do tego dokumentu.

POLKOM400 – poczta elektroniczna

Polkom400 to system obsługi wiadomości MHS (Message Handling System) uruchomiony w grudniu 1995 r., zaś oddany do eksploatacji na początku kwietnia 1996 roku. Usługa ta działa w oparciu o technologię X.400, która miała być bardziej bezpieczniejszą opcją wysyłania maili niż protokoły SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) czy POP (Post Office Protocol). Mimo wszystko X.400 nie zyskała popularności, jednak mimo to niektóre rozwiązania jak Microsoft Exchange czy Novell GroupWise korzystają z tej technologii (wraz z innymi protokołami). Polkom był na swoje czasy dość bezpieczną pocztą, gdyż cały transfer był szyfrowany (SMTP czy POP3 obecnie również obsługują szyfrowanie) oraz przechodził przez monitorowaną sieć POLPAK. Poczta była przesyłana wraz z uwierzytelnianiem czy mechanizmami kontrolnymi, co pozwalało na sprawdzenie czy nie została po drodze zmodyfikowana. Polkom dodatkowo dzięki standardowi X.500 oferowało książkę adresową. Samo X.500 powstało jako dodatek do poczty elektronicznej X.400. Motywem tego była potrzeba przechowywania i odwzorowywania adresów na identyfikatory użytkowników. POLKOM400 był jednak usługą płatną i mało opłacalną dla klientów domowych. Firmy początkowo korzystały z usług poczty, lecz czas pokazał że lepszym wyjściem jest własna poczta czy to dzięki wykupowi hostingu czy własnego postawieniu serwera. Poczta POLKOM400 żyła do momentu rebrandingu TP S. A. na podobieństwo France Telecom – później słuch o Polkomie zaginął.

Dostęp do Internetu Frame Relay/ATM

Był Dostęp do Internetu DSL, był Internet SHDSL, był również Dostęp do Internetu w technologii Frame Relay/ATM. Nie należy mylić tej usługi z Transmisją danych Frame Relay/ATM. Podstawową różnicą jest to, iż Internet FR/ATM jest przeznaczony do dostępu bezpośredniego do Internetu, zaś Transmisja danych FR/ATM jest przeznaczona do łączenia ze sobą wielu punktów siecią (Jednak nie jak VPN, w jedną wirtualną sieć, a jedynie tak by prosto, poprzez jedną sieć się ze sobą komunikować!). Jest to dość zawiła sprawa, gdyż zarówno Dostęp do Internetu Frame Relay/ATM jak i Transmisja danych FR/ATM udostępniają możliwość korzystania z zasobów Internetu. Internet FR/ATM różnił się od Internetu DSL, tym że miał większy priorytet oraz połączenie było bezpośrednie z siecią POLPAK-T. Usługa była kierowana dla firm, które mają większe potrzeby w zakresie szerokopasmowego dostępu do Internetu. Dostęp do Internetu FR/ATM (o dziwo!) odbywał się albo w sieci Frame Relay z prędkością od 64 do 2048 Kb/s (poprzez baseband z interfejsem V.35), albo w sieci ATM z prędkością 155Mb/s (poprzez łącze światłowodowe). Możliwe było zestawienie łącze asymetrycznego, symetrycznego lub radiowego – każde ze stałym adresem IP.

Później w roku 2005 wprowadzono nową usługę, czyli Dostęp do Internetu Frame Relay, który umożliwiał uzyskanie dostępu do sieci Internet jedynie poprzez Frame Relay oraz jedynie symetrycznie w prędkościach do 1Mb/s lub do 2Mb/s. Oczywiście poprzednia usługa czyli Dostęp do Internetu FR/ATM dalej była świadczona aż do 2007 roku, czyli w czasie rebrandingu TP S. A. i powolnej migracji z PTK Centertel. Usługa ta była świadczona za pomocą modemów HDSL, używanych również przy Transmisji danych Frame Relay/ATM. Są to m. in. Watson, Keymile czy OneAccess. Internet FR był świadczony również po fuzji TP i PTK w Orange Polska, aż do roku 2017. Później i o Internecie FR słuch zaginął.

Transmisja Danych Frame Relay/ATM

Uwaga spoiler: Transmisja danych FR/ATM to tak naprawdę dostęp do sieci POLPAK-T jak to dawniej było nazywane. Usługa ta została uruchomiona 1 kwietnia 2002 (a to kawał Telekomunikacja zrobiła). W przeciwieństwie do starej usługi, Transmisja danych FR/ATM jest bardziej zróżnicowana, otóż dostępne były opcje 64 Kb/s, 128Kb/s, 512 Kb/s, 1Mb/s, 2Mb/s (Frame Relay) oraz powyżej 2Mb/s (ATM). Dostęp świadczony jest na dwa sposoby: asymetrycznie poprzez ADSL oraz symetrycznie z wykorzystaniem HDSL (lub radiowo LMDS). Z opcji symetrycznej może skorzystać każdy, zaś z opcji asymetrycznej wymagane jest posiadanie już linii telefonicznej w sieci TP. Różnicą pomiędzy opcjami dostępu do Internetu (np. DSL), a Transmisją Danych FR/ATM jest to, że ta druga usługa jest podłączona bezpośrednio do sieci POLPAK-T i to oddział POLPAK się nią zajmuje. Dodatkowo jej celem jest zapewnienie komunikacji i wymiany danych między różnymi punktami np. posterunkami policji, szpitalami, filiami różnych firm czy bazami danych. Dostęp do sieci Internet jest tutaj opcjonalny i można go wyłączyć. Transmisja danych FR/ATM nie jest również usługą typu VPN. Jej zadaniem nie jest utworzenie jednej wielkiej wirtualnej sieci komputerowej, z wielu fizycznych sieci, a jedynie zapewnienie komunikacji pomiędzy takimi sieciami. Usługa ta jako jedna z niewielu jest świadczona po dziś dzień, chociaż strony Orange nie wiele o niej mówią. Do jej świadczenia wykorzystuje się modemy Watson, Watson 5, OneAccess, Keymile oraz inne w zależności od regionu. Opiekę nad takimi sieciami sprawuje wydzielona komórka powstała jeszcze za czasów Telekomunikacji Polskiej, a mianowicie „POLPAK” (nazwa taka sama jak sieć).

Krajowe Łącza Dzierżawione

Dzierżawione łącza tp to usługa polegająca na wynajem stałego dedykowanego łącza telekomunikacyjnego o określonych parametrach, pomiędzy dwoma punktami sieci telekomunikacyjnej. Różnica pomiędzy tą usługą, a transmisją danych jest to, że łącza dzierżawione możemy wykorzystać do czegokolwiek. Zamawiając je dostajemy linię cyfrową, analogową lub wolnej transmisji. Jeżeli chcemy to możemy uruchomić na niej mini sieć telefoniczną, czy transmisję danych lub nawet przetestować w akcji nowy typ transmisji, który wynaleźliśmy. Łącza te nie są spięte z żadną siecią i nie jest możliwy dostęp do Internetu o ile sami nie zapewnimy taki. Wykorzystywane są one przez różne instytucje czy firmy jak na przykład banki czy szpitale, aby zapewnić przesył dowolnych danych pomiędzy dwoma punktami. Łącze takie jest bardzo bezpieczne, gdyż nikt z zewnątrz nie jest w stanie się do niego podpiąć (prócz fizycznego dostępu) oraz jest monitorowane przez całą dobę. Obecnie po (a jakże by inaczej) fuzji TP S. A. oraz PTK Centertel usługa nazywa się Krajowe Łącza Dzierżawione i różni się ona tym, iż wprowadzono wiele nowych opcji. Między innymi przepustowość nawet do 10Gb/s. Informacje przesyłane przez takie łącze idą bez jakichkolwiek opóźnień spowodowanych „korkami” sieciowymi. Usługa ta stanowi dobrą propozycję dla jednostek, które potrzebują jedynie jakiejś formy połączenia z dwoma punktami z dużą swobodą jego wykorzystania.

Wirtualne Sieci Prywatne VPN

Zarówno Telekomunikacja Polska, jak i Orange Polska mieli w swojej ofercie wiele usług VPN gdzie część z nich działa do dziś. Tak naprawdę sieci VPN mogły by mieć poświęcony cały dokument jednak nie jest to usługa jakoś bardzo ważna jeżeli chodzi o kwestię Internetu w Polsce dlatego znajduje się ona tutaj. Usługi VPN jakie zostaną opisane to: IP VPN / Biznesowy VPN, Ethernet VPN oraz Orange VPN. Najpierw warto tutaj powiedzieć czym jest VPN. Skrót ten pochodzi od Virtual Private Network i oznacza wirtualną sieć prywatną. VPN może kojarzyć się z usługami, które pozwalają na anonimizację ruchu sieciowego poprzez przekierowanie go na serwer firmy świadczącej usługi. Podobnie jest w tym przypadku jednak wykorzystywany jest większy potencjał wirtualnych sieci prywatnych, a mianowicie dostęp do wewnętrznych zasobów firmowych między oddziałami lub z dowolnego miejsca w Internecie. Jeżeli pracujecie w firmie i posiadacie tam np. serwis z aktualnościami czy pocztę, która (jak jesteście w domu) działa jedynie jak się uruchomi specjalny program czy opcję z tego menu co się z WiFi łączy – to najprawdopodobniej korzystacie właśnie z VPN, który cały wasz ruch kieruje na serwery firmy.

IP VPN:

Na początku w Telekomunikacji Polskiej wystartował IP VPN – usługa, która pozwalała łączyć wiele oddziałów jednej firmy w jedną wirtualną sieć z opcjonalnym dostępem do Internetu (lub mówiąc bardziej techniczne – pozwalała łączyć wiele sieci fizycznych LAN, poprzez infrastrukturę sieciową TP, w jedną wirtualną sieć). Usługa kierowana jest dla biznesu i zawiera wiele udogodnień jak np. opieka nad siecią VPN oraz zarządzanie nią przez Telekomunikację Polską. IP VPN występował w trzech wariantach: Standard, Biznes oraz Multimedia.

IP VPN tp standard był jedynie podstawowym poziomem usługi, pozwalającym na szybkie uruchomienie i uzyskanie sieci VPN na zasadzie połączeń każdy z każdym (peer-to-peer) bez hierarchizacji ruchu.

IP VPN tp biznes wprowadzał mechanizmy zarządzania ruchem w celu unikania przeciążeń, zapewniał wyższe parametry oraz optymalizację wykorzystania pasma IP. Pozwalał na zapewnienie aplikacjom krytycznym dla klienta najlepszego traktowania w sieci w przypadku wystąpienia przeciążenia.

IP VPN tp multimedia wprowadzało możliwość integracji transmisji danych wraz z transmisją multimedialną (głos i wideo). Posiadał bezwzględny priorytet w sieci IP MPLS oraz umożliwiał podłączenie poszczególnych lokalizacji firmy korzystających z różnych metod dostępu.
Bezpieczeństwo usługi było zapewnione poprzez technologię MPLS (Multi Protocol Label Switching), gdzie trasowanie pakietów zostało zastąpione przez przełączanie etykiet. Działa to w taki sposób że na brzegu sieci z protokołem MPLS do pakietu dołączana jest informacja zwana etykietą. Router po odebraniu takiego pakietu, używa tej etykiety (widzianej jako wejściowa) jako indeksu do wewnętrznej tablicy etykiet, w której znajduje się następny punkt sieciowy. Etykieta wejściowa jest zastępowana wyjściową i pakiet jest wysyłany do następnego punktu. Jeżeli nie obsługuje on MPLS, etykieta jest usuwana.

Usługa IP VPN pozwalała również na wybór łączy zapasowych, aby awarie nie stanowiły poważnych problemów w firmach. Dostępne były następujące łącza zapasowe:

Frame Relay/ATM – są one doprowadzane, z niższymi lub takimi samymi parametrami jak łącza podstawowe, do oddzielnego routera w warstwie dostępowej niż łącze podstawowe. Jest to zalecane dla centralnej lokalizacji lub innych strategicznych oddziałów.

Back-up ISDN – jest realizowany jako łącze komutowane ISDN, pomiędzy dwoma lokalizacjami. Przeznaczone dla mniej ważnych lokalizacji, gdyż nie zawiera mechanizmów QoS (Quality of Service), które dbają o poprawne działanie łącza.

NAS back-up ISDN – realizowane jako łącze komutowane pomiędzy daną lokalizacją, a centralą. Zapewnia transmisję danych zgodnie z wykupionym pasmem, lecz bez mechanizmów QoS. Realizowana jest poprzez zestawienie komutowanego łącza ISDN do najbliższego urządzenia NAS, a następnie kanałem L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol – protokół umożliwiający tunelowanie ruchu IP, IPX oraz NetBEUI i przekazywanie go poprzez dowolne, obsługujące dostarczanie datagramów w połączeniu punkt-punkt, medium transmisyjne) do centralnej lokalizacji. Usługa przeznaczona jest dla mniej ważnych lokalizacji.

Dostęp do sieci Internet w tej usłudze był realizowany na 2 sposoby, każdy w dwóch opcjach:

Dostęp do Internetu CBIG to standardowy dostęp dostępny w opcji Centrala, czyli w oparciu o PVC (Permanent Virtual Channel) z wybranej jednej lokalizacji dołączonej do IP MPLS poprzez FR lub ATM pozwalający na komunikację z Internetem ze wszystkich lokalizacji abonenta oraz Oddział, czyli podobnie jak przy Centrala jednak dostęp do Internetu ma tylko wybrana przez abonenta lokalizacja.

Dostęp do Internetu NBIG (Network Based Internet Gateway), czyli dostęp do sieci Internet poprzez punkt styku pomiędzy siecią szkieletową IP MPLS (wydzielona sieć POLPAK-T), a Internetem zlokalizowanym w pomieszczeniach TP, pozwalający na dostęp do Internetu wszystkich lokalizacji Abonenta. Występował w dwóch opcjach: podstawowa (basic) oraz zaawansowana (premium), które różniły się jedynie stopniem bezpieczeństwa.

Nie co później pojawiła się dodatkowa opcja dostępu do sieci poprzez GSM lub UTMS – dwie technologii transmisji bezprzewodowej stosowanej np. w telefonii komórkowej. Po tych zmianach usługa IP VPN wraz z innymi usługami trafiła z TP do Orange i tam zmieniła swoją nazwę na Biznesowy VPN.

Biznesowy VPN:

Usługa biznesowej wirtualnej sieci prywatnej opiera się na IP VPN, czyli poprzedniej usłudze Telekomunikacji Polskiej. Oprócz poziomu usługi standard, biznes, multimedia, wprowadzono ich lepsze wersja (prócz standard) z dopiskiem „plus”, a mianowicie Biznes plus oraz Multimedia plus. Wprowadzono również 5 wariantów usługi czyli LINK, LINK PRO, Multiservice, Multiservice Fiber oraz Wireless, później prowadzono również Wireless Pro.

LINK oferuje przesyłanie danych kablem miedzianym asymetrycznie – początkowo do 4Mb/512Kb/s, później podwyższono to do 4M/10Mb/s, następnie do 40M/10M/s. Niższe prędkości były związane z tym, iż wykorzystywana technologia to była ADSL, później wprowadzono VDSL i zwiększono przy tym prędkości. Opcja ta nie posiada gwarancji pasma, a jedyny dostępny poziom usługi to standard. Otrzymywane urządzenie do modem z funkcjonalnością routera. LINK nie obsługiwał łącz backup, jednak oferował opcjonalny dostęp do Internetu (jak każda tutaj wymieniona opcja).

LINK PRO początkowo oferował przysłanie danych również kablem miedzianym, lecz potem doszła opcja użycia światłowodu. Usługa dostępna jest w dwóch opcjach – asymetrycznie, początkowo do 4M/512Kb/s, później zwiększono to do 204M/4Mb/s, a następnie zmniejszono do 100M/10Mb/s, bądź symetrycznie do 512Kb/s. LINK PRO wykorzystuje ADSL lub VDSL do dostępu asymetrycznego oraz SHDSL do dostępu symetrycznego. Oferuje gwarancję pasma oraz udostępnia do wyboru wszystkie możliwe usługi. Dodatkowo można przyłączyć łącze zapasowe. Dostęp do sieci Internet jest opcjonalny.

Multiservice jest wariantem działającym jedynie poprzez kabel miedziany. Usługa dostępna jest jedynie w prędkości do 16Mb/s działającą w technologii SHDSL poprzez sieć Frame Relay do Metro Ethernet. Podobnie jak LINK PRO również gwarantuje pasmo, występuje we wszystkich poziomach usług, umożliwia przyłączanie łącz zapasowych oraz oferuje opcjonalny dostęp do Internetu.

Multiservice Fiber jest opcją działającą jedynie poprzez światłowód, symetrycznie do 5Gb/s. Abonent podłączony jest poprzez ATM do sieci Metro Ethernet. Reszta cech podobna jest do Multiservice po kablu miedzianym.

Wireless to bezprzewodowy dostęp do sieci VPN poprzez 2G/3G/LTE. Nie gwarantuje pasma, ani nie pozwala na zestawianie łącz zapasowych. Jedyny dostępny poziom usługi to standard.

Wireless Pro to nowy rodzaj dostępu do VPN, również bezprzewodowy lecz wykorzystuje jedynie LTE. Pozwala osiągnąć symetryczną prędkość do 2Mb/s lub 4Mb/s. W przeciwieństwie do opcji Wireless, ta z dopiskiem „pro” gwarantuje pasmo oraz obsługuje wszystkie poziomy usług. Mimo to nie pozwala na zestawianie łącz zapasowych.

Usługa Biznesowy VPN jest usługą, którą zajmuje się komórka Orange odpowiedzialna za sieć POLPAK-T, a więc abonenci są tutaj traktowani priorytetowo. Warto tutaj zauważyć, że w niektórych wariantach wykorzystywana jest sieć Metro Ethernet, poprzednio istniała usługa, która w całości się na tym opierała – było nią Ethernet VPN.

Ethernet VPN:

Usługa ta pojawiła się wraz z uruchomieniem sieci Metro Ethernet oraz usługi Miejski Ethernet tp. Pozwalała na utworzenie sieci VPN z wykorzystaniem łącza od 2Mb/s do 100Mb/s poprzez technologię Ethernet oraz kabla miedzianego lub włókna światłowodowego. Opcji usługi Ethernet VPN było pięć:

• Transmisja danych w technologii Ethernet, połączenia punkt-punkt oraz punkt-wielopunkt.
• Transmisja danych w technologii Ethernet, dostęp poprzez ATM do sieci Miejski Ethernet.
• Transmisja danych w technologii Ethernet, dostęp poprzez Frame Relay do sieci Miejski Ethernet.
• Transmisja danych – usługa TLS (Transport Layer Security – protokół szyfrujący), będąca funkcjonalnością sieci Miejski Ethernet z wykorzystaniem Frame Relay/ATM.
• Dedykowany dostęp do sieci Internet w technologii Ethernet.

Usługa Ethernet VPN była w całości symetryczna i prócz możliwości utworzenia sieci VPN, oferowała dostęp do Internetu poprzez sieć Miejski Ethernet (Metro Ethernet). Obecnie jest nie wykorzystywana gdyż podobną funkcjonalność świadczą warianty Multiservice oraz Multiservice Fiber w usłudze Biznesowy VPN.

Orange VPN (dla Firm):

Jest to usługa oferująca zdalny dostęp do dowolnego urządzenia wyposażonego w kartę SIM, z dowolnego miejsca w sieci Internet poprzez dedykowany APN w sieci komórkowej. APN to skrót od Access Point Name i jest to nazwa bramy pomiędzy sieciami GSM, GPRS, 3G lub 4G poprzez sieć Internet. Każdy telefon łączący się z nadajnikiem powinien być skonfigurowany poprzez APN. Dzięki temu nadajnik identyfikuje go i decyduje jaki tym połączenia nawiązać, czyli jaki adres IP przypisać czy właśnie dostęp do prywatnej sieci. W tym przypadku chodzi o sieć VPN Orange. Usługa ta pozwala na dostęp do sieci VPN poprzez 2G/3G/LTE ze stałym lub dynamicznym adresem IP oraz na dostęp do sieci VPN poprzez CDMA, również ze stałym lub dynamicznym adresem IP. Oczywiście to czy nasz adres będzie zmienny czy nie decyduje opcja jaką wykupimy. Początkowo usługa nosiła nazwę Orange VPN, ponieważ dedykowana ona była jedynie dla firm. Później między rokiem 2017 a 2018 kiedy wprowadzono usługę również dla klientów domowych to zmieniono nazwę na Orange VPN dla firm. Usługa ta nie pozwala na tworzenie zamkniętych sieci między oddziałami, a pozwala na dostęp do sieci Internet z publicznym IP.

Transmisja danych DSL

Transmisja danych DSL, zwana również SME VPN była usługą adresowaną do małych i średnich firm, które posiadają od 1-16 lokalizacji terenowych. Nie zawiera zbyt wielu dodatkowych i jest tańszą alternatywą dla IP VPN. Działa na zasadzie wirtualnych sieci prywatnych co stanowi jedyny wyjątek, jeżeli chodzi o różnice Transmisja Danych – VPN. Umożliwia utworzenie połączeń każdy z każdym dla wszystkich lokalizacji, dodatkowo oferuje opcjonalny dostęp do sieci Internet. Opieką nad taką siecią sprawuje komórka POLPAK. Głównym protokołem wykorzystywanym jest Internet Protocol (IP). Dostęp do sieci świadczony jest na dwa sposoby: symetrycznie (od 512Kb/s do 2Mb/s) poprzez technologię SHDSL oraz asymetrycznie (od 256Kb/s do 1Mb/s) poprzez technologię ADSL. Oczywiście usługa działa w sieci pakietowej POLPAK-T. Jednakże w przeciwieństwie do usług VPN wymienionych poprzednio czy innych Transmisji Danych, ta usługa wymaga uprzednio aktywnej linii telefonicznej w sieci TP.

Transmisja Danych DSL składa się z 2 podstawowych rodzajów łączy:
– Łącze Centrum umożliwia połączenie lokalizacji terenowych z lokalizacją centralną poprzez sieć IP. Instalowane jest w miejscu gdzie zachodzi koncentracja dostępów ADSL oraz znajdują się współdzielone zasoby.
– Łącze Link służy do stałego połączenia sieci LAN lokalizacji terenowych z lokalizacją centralną poprzez protokół IP. Zbudowane jest w oparciu o ADSL.

Obecnie Transmisja danych DSL nie jest świadczona, na rzecz IP VPN w wariancie LINK oraz LINK PRO. Pokazuje to jak wielkie fuzje niektóre usługi przeszły, aby świadczyć jedną usługę zamiast wielu. Trochę też to posprzątało w ofercie.

Business Everywhere oraz Prywatny APN

Usługa Business Everywhere w swojej pierwotnej formie umożliwiała pracownikom firmy na dostęp do sieci korporacyjnej z dowolnego miejsca w zasięgu sieci operatora oraz wydzielenia jej części i udostępnienia partnerom biznesowym. Możliwe jest to poprzez wykorzystanie różnych technologii jak ADSL, WiFi, GPRS/EDGE/UMTS oraz ISDN/PTSN. Połączenia są szyfrowane i bezpieczne, zaś do skorzystania z usługi wystarczy aby dany pracownik miał przenośny komputer. Jeżeli dane miejsce nie posiada gniazdka telefonicznego to można użyć transmisji bezprzewodowej. Całość działa w oparciu o system autoryzacji z wykorzystaniem PINów oraz Tokenów. W czasie połączenia z siecią korporacyjną istnieje możliwość blokady połączeń z Internetem, co pozwala na kontrolę pracownika. Usługę jednak później rozbito na dwie części: Business Everywhere Intranet świadczone przez Telekomunikację Polską oraz Business Everywhere świadczone przez Orange (PTK Centertel). Intranet umożliwiał na dostęp do sieci wewnętrznej firmy z dowolnego miejsca wyposażonego w łącze Internetowe, czy to przewodowe czy też nie. Widać było, że jest podobna do oryginalnej usługi. Wersja od Orange umożliwiała jedynie dostęp do sieci Intranet z wykorzystaniem łącz bezprzewodowych.

Oferowane były trzy warianty usługi wersji Orange:
Premium – największa dostępna prędkość, nieograniczona ilość danych w dowolnej technologii oraz nielimitowany dostęp do punktów z bezprzewodowym Internetem Orange Hotspot,
Standard – przeznaczona w przypadku częstego korzystania lecz przy ściąganiu małych ilości informacji
100 MB – dla sporadycznego korzystania z Internetu, dostępny jest pakiet 100MB, po przekroczeniu naliczane jest 1 gr za każde 10KB.

Później po przejęciu wszystkich usług przez Orange Polska wprowadzono również limity dla reszty opcji, zlikwidowano 100MB i w jego miejsce wprowadzono Platinum. Zmieniono również nazwy najpierw na Bussines Everywhere Intranet oraz Bussines Everywhere Intranet Opcja APN, a później na BEW Intranet oraz BEW Intranet Opcja APN. Obecnie świadczone jest jednak jedynie ta druga opcja.

Istnieje również usługa Prywatny APN w opcji Premium oraz Standard. Umożliwia ona utworzenie w sieci Orange, własnego APN, który umożliwia na łatwą komunikację oraz wymianę danych między urządzeniami poprzez sieć komórkową. Nie umożliwia na połączenie się z firmowym Intranetem. Robi to jedynie w połączeniu z usługą BEW Intranet Opcja APN. Tworzony jest wtedy własny APN oraz podłączany jest on z siecią wewnętrzną firmy.

Metro Ethernet zwany Miejskim Ethernetem

Na początku warto wyjaśnić czym jest Metro Ethernet bo to nie tylko nazwa usługi. Jak nie trudno się domyślić jest to sieć miejska MAN bazowana na standardach Ethernet. Oznacza to, że nie wykorzystuje protokołów pokroju ATM czy FR a jedynie Ethernet. Zwykle taka sieć złożona jest z przełączników i routerów, które są spięte poprzez włókno światłowodowe. Nie mylić tego z FTTH czy jakąkolwiek formą FTTx. Podobnie jak nie wolno mylić Ethernet z kablem RJ-45.
Czyste wprowadzenie Ethernetu chociaż jest opcją najtańszą to jednak jest dość trudna do zaimplementowania i rozszerzania. Dlatego często stosuje się Ethernet działający na innym protokole transportowym np. SDH, MPLS (jak Biznesowy VPN) czy DWDM. Działa to na podobnej zasadzie jak PPPoA oraz PPPoE, czyli w tym przypadku mamy Ethernet over SDH, Ethernet over MPLS oraz Ethernet over DWDM.

SDH czyli Synchronous Digital Hierarchy jest, dostosowanym do ramek E-Carrier, standardem SONET czyli Synchronous Optinal NETwork. SONET z kolei standardem transmisji optycznej używający laserów lub diod LED do przesyłania danych poprzez światłowody. Działał on na ramkach T-Carrier dlatego nie współpracował w Europie gdzie są wykorzystywane ramki E-Carrier. Sam T i E-Carrier to przykłady systemów zwielokrotnienia kanałów cyfrowych używanych np. w sieciach ISDN do podziału łącza na kanały.

DWDM (Dense Wavelenght Division Multiplexing) jest techniką multipleksingu wielu sygnałów optycznych w jednym łączu światłowodowym poprzez przydzielenie każdemu sygnałowi innej długości fali świetlnej. Jest to jednak jeden z rodzajów WDM, a jest ich wiele np. CWDM, która umożliwia na przesyłanie do 18 kanałów optycznych jednym włóknem.

Usługa Metro Ethernet wystartowała jeszcze u Telekomunikacji Polskiej jako Miejski Ethernet tp. Początkowo obsługiwana była jedynie na terenie sieci miejskiej MAN Gdańska, Katowic, Krakowa, Lublina, Łodzi, Poznania, Szczecina, Wrocławia i Warszawy. Później ta lista się rozrosła. Z racji użycia tutaj światłowodów oraz kabli miedzianych były dostępy do sieci w prędkościach 10Mb/s, 100Mb/s oraz 1Gb/s. Dostęp do Internetu oraz transmisja danych realizowana była z prędkościami od 2Mb/s do 1Gb/s. Dostępne były trzy opcje usługi Miejski Ethernet – PORT, LINK oraz VC Internet. Dwie pierwsze umożliwiały transmisję danych zaś trzecia umożliwiała dostęp do Internetu. Różnica pomiędzy PORT a LINK była taka iż, PORT wykorzystywał pełną przepustowość interfejsu, zaś w LINK to klient decydował o gwarantowanej przepustowości. Jeżeli chodzi o zastosowany protokół to jest to dość zmienne. Wykorzystuje się zarówno Ethernet over SDH, a pomiędzy sieciami MAN i Ethernet over DWDM czy CWDM. Po fuzji TP i PTK Orange przejęło Miejski Ethernet i taki sam sposób usługa była świadczona aż do 2018 roku, kiedy to zmieniono jej nazwę na Metro Ethernet. Mimo to jest to zmiana promocyjna gdyż wewnętrznie usługa nazywa się Miejski Ethernet. Zmiana nazwy wewnętrznej spowodowała by utworzeniem nowej usługi gdyż istniejący klienci podpisywali umowę na „Miejski Ethernet”, a nie „Metro Ethernet”. Sieć Metro Ethernet należąca do Orange jest połączona z siecią POLPAK-T oraz TPNET co pozwala na komunikację pomiędzy tymi dwoma sieciami. Zwykle połączenia realizowane są poprzez kabel światłowodowy oraz skrętkę Ethernet jednak aby zapewnić komunikację z siecią ME poprzez inne sieci stosuje się SHDSL.bis. Na chwilę obecną sieć Metro Ethernet Orange może uzyskać maksymalnie 10Gb/s przepustowości, czyli tyle samo co sieć bazowana na ATM.

Mniejsze usługi sieciowe

Są usługi dość małe i krótkotrwałe lecz wpisujące się w założenia tego dokumentu, a więc Zarządzanie siecią LAN oraz Internet dla Firm.

Zarządzanie siecią LAN: Jest to usługa jak nietrudno się domyślić, która pozwala Telekomunikacji (a później Orange) na utworzenie, opiekę i zarządzanie firmową siecią lokalną. Technicy konfigurują wszystkie urządzenia jakie mają się znaleźć w sieci, projektują ją oraz wdrażają. Później opiekują się nią, doglądają i interweniują w razie awarii. Prosta usługa przeznaczona dla firm, które potrzebują sieci LAN, lecz nie mają pracowników, którzy mogli by się nią zająć.

Internet dla Firm: Usługa ta jest odpowiednikiem Orange Freedom oferowanego klientom domowym. Dostęp był świadczony poprzez ADSL, zaś opcje usługi to prędkości do 1, 2, 6, 10 oraz 20Mb/s. Usługa krótko istniała, ponieważ dość szybko została zastąpiona przez Dostęp do Internetu DSL oraz Biznes Pakiet, które przeszły na Orange Polska po fuzji TP i PTK. Istniała również alternatywa dla Orange Freedom Pro, czyli (a jakże by inaczej) Internet dla Firm Pro, który oferował dostęp do Internetu z wykorzystaniem CDMA. Średnie prędkości jakie ta usługa oferowała to od 1 do 2 Mb/s. Internet dla Firm Pro dostępny był w trzech opcjach: (Zwykły bez nazwy), Premium oraz Platinium. Limit transferu danych wynosił kolejno 5, 10 oraz 25 GB. Usługa trzymała się trochę dłużej niż wersja z ADSL, jednak ze względu na brak popularności przestała być świadczona.

Krótkie słowo podsumowania: Oczywiście wszystkie tutaj wymienione usługi to nie jedynie usługi – jest nich znacznie więcej lecz albo nic o nich nie wiadomo w Internecie (Infolinia dla firm jest tylko dla firm) albo istniały przez tak krótki czas, ze trudno było je odnaleźć. Niestety tak jest z historią, że ginie – dlatego też powstało to archiwum, aby historia została zapamiętana. Kto wie co będzie za jakiś czas.

Dodatkowe pliki:
Inne usługi transmisyjne – Cenniki/Regulaminy – Archiwum zip: Pobierz