Thomson Speedtouch 516/546

Informacje ogólne

Nazwa ogólna: Thomson Speedtouch 516(i)v5/v6, Thomson Speedtouch 546(i,m)v5/v6
Producent: Thomson
Typ urządzenia: Router + Switch [Tylko 546] + Modem ADSL

Obsługiwane technologie:

• ANSI T1.413 (ADSL) [516v5/v6, 546v5/v6]
• ADSL ETSI [516v5/v6, 546v5/v6]
• ITU-T G.dmt Annex A (ADSL – linia analogowa) [516v5/v6, 546v5/v6]
• ITU-T G.dmt Annex B (ADSL – linia cyfrowa) [i 516v5/v6, 546v5/v6]
• ITU-T G.lite (ADSL) [516v5, 546v5]
• ITU-T ADSL2 G.dmt2 [516v5/v6, 546v5/v6]
• ITU-T ADSL2 G.lite2 [516v5, 546v5]
• ITU-T RE-ADSL2 Annex L [516v5/v6, 546v5/v6]
• ITU-T ADSL2+ G.dmt2+ [516v5/v6, 546v5/v6]
• ITU-T ADSL2+ Annex L [516v5, 546v5]
• ITU-T ADSL2+ Annex M [546m v5]

Interfejs komunikacji:

• 1 x RJ-45 (PC) [516(i)v5/v6]
• 4 x RJ-45 Switch [546(i,m)v5/v6]

Interfejs WAN:

• Złącze RJ-11

Obsługiwane systemy operacyjne:

• Oficjalnie ETH: Wszystkie urządzenia obsługujące TCP/IP

Obsługiwane tryby enkapsulacji/kapsułkowania:

• Point-to-Point Protocol over ATM
• Point-to-Point Protocol over Ethernet
• RFC 2684/1483 tryb routera (IP/ATM)
• RFC 2684/1483 tryb mostu (Eth/ATM) [tylko 516]
• Internet Protocol over ATM
• Ethernet over ATM

Opis słowny

Modemy Thomson Speedtouch 516 oraz 546 to następcy modemów ST510. Dzielą się ona na dwie wersje – v5 oraz v6. Dodatkowo można wyróżnić te z końcówką „i”, które obsługują Annex B oraz modem ST546m (tylko w wersji v5), który wspiera ADSL2+ z Annexem M. Do Polski Telekomunikacja sprowadziła modemy jedynie w wersji 5 - bez Annex B i Annex M. Wprawdzie początkowo TP pisało o modemie „ST516(i)” oraz „ST546(i)” to jednak był błąd, który później poprawiono. Modemy te były wprowadzone już po rebrandingu TP (kiedy logo było podobne do France Telecom) i to nowym logiem były znakowane – znajdował się on na górnej części obu urządzeń (chociaż przez krótki czas został stały napis „Neostrada TP” na frontowym panelu, później to zmieniono). Skutecznie zastąpiły Speedtouch 510v4 w wersji bridge i switch. Ich wygląd był podobny do poprzednika i również przechodził podobne zmiany. Wersje piąte miały gładkie obudowy, zaś układ z tyłu był następujący: Zasilanie-Włącznik-(1xLAN-Przerwa)/(4xLAN)-DSL. Wersje szóste miały podłużne otwory na górze obudowy, aby zapewnić dopływ powietrza do urządzenia, układ z tyłu zaś wyglądał następująco: DSL-(Przerwa-1xLAN)/(4xLAN)-Włącznik-Zasilanie. Dodatkowo v6 przychodziło z całkiem nowym oprogramowaniem, które wprowadzało m. in możliwość konfiguracji zapory ogniowej z poziomu interfejsu WWW, usunięto jednakże obsługę PPTP w trybie routera (516).
Wersja 5 zaś przychodziła zaś ze starym oprogramowaniem (R5.2), które brandowane było jeszcze logo Thomson Multimedia i Alcatel. Istniała jednak możliwość zaktualizowania do R5.3 i wyższych. Nowsza wersja jest identyczna jak ta z odsłony v6. Wprowadza również więcej opcji jak ALG (Application Layer Gateway) dla połączeń VPN. Tak naprawdę jedynym powodem dla którego Telekomunikacja Polska sprowadziła oba te modemy to obsługa ADSL2+, ponieważ tak to różnią się od poprzedników jedynie małymi rzeczami (ST516 i 546 powstały wcześniej niż wersje 5 i 6 ST510, które miały już wsparcie dla ADSL2+. Dodatkowo Thomson zrezygnował z przełącznikowych wersji piątej i szóstej. Wygodniej było wprowadzić nowe modemy). Pojawia się jednak pytanie czemu TP wprowadziło starsze wersje 5, a nie wersje 6. Otóż odpowiedź jest prosta – w momencie ich wejścia do Polski istniały jedynie v5. Było to gdzieś na przełomie 2005/2006. Zaś wersje szóste zostały wprowadzone przez Thomsona mniej więcej marzec-kwiecień. Przygotowano do nich płyty oraz instrukcje jeszcze ze starym firmware, więc łatwiej było zamawiać starsze wersje – abonenci sami mogli zaktualizować modemy, gdyby chcieli. Nie mniej prawdopodobnie pod koniec dystrybucji tych modemów, Telekomunikacja oferowała również wersje szóste - są one jednak rzadkością. Speedtouch 516 oraz 546 były popularne niemalże na równi z Speedtouch 510. Abonenci, którzy wykupili 510 w większości zostawali przy nich, zaś abonenci, którzy mieli szansę jedynie na nowe modemy to mieli 516 i 546.

Do modemów można się podłączyć na kilka sposobów: Jako router poprzez gniazda/gniazdo LAN z różnymi rodzjami protokołów, lub jako most, wykorzystując protokół PPPoE. Zestaw z modemami zawierał: Speedtouch 516 lub 546, 2x mikrofiltr, płyta CD z oprogramowaniem, rodzielacz sygnału, zasilacz, kabel Ethernet dwie sztuki oraz kabel telefoniczny. Urządzenie podobnie jak ST510 zawiera takie funkcje jak UPnP, firewall czy asystent konfiguracyjny. Różnicą była przede wszystkim usługa ADSL2+ (mowa oczywiście o ST510v4).

Warto jednak powiedzieć, że ogólnie do Polski nie tylko te dwa modemy zawędrowały. Netia dla przykładu oferowała szerszą gammę modemów z tej serii. Dla przykładu oferowała Speedtouch 530, który zawiera gniazdo USB (wirtualna karta sieciowa). Dodatkowo oferowała modemy ST510, 516 oraz 546 w wersji najnowszej – szóstej, a także modem WiFi ST585.

Konfiguracja modemu / Diagnostyka

Zarówno Speedtouch 516, jak i Speedtouch 546, mają interfejs taki sam jak Speedtouch 510. Jest to spowodowane sprowadzeniem, przez Thomsona, całej linii ST500 do wspólnego oprogramowania. W większości modemów panel konfiguracyjny dostępny jest pod adresem 10.0.0.138 – w przypadku starszego firmware. Nowszy firmware zmienia adresację i tak modem ma adres – 192.168.1.254. Różnice w oprogramowaniu pomiędzy modemami sprowadzają się do pomniejszych opcji jak ustawienia Wi-Fi w przypadku modemu Speedtouch 585, czy wsparcie dla ADSL2+. Ewentualnie modemy te można konfigurować poprzez telnet (CLI) – jest to przydatne w przypadku posiadania starszego oprogramowania, który pozwala na konfigurację zapory ogniowej jedynie poprzez CLI. Dostęp do systemu plików modemów odbywa się poprzez protokół FTP (File Transfer Protocol). Należy jednak pamiętać, aby ustawić tryb transferu na binarny – jest to wymagane przez modem. Dodatkowo w sesji ftp można wykonywać komendy CLI. Komenda służąca do tego brzmi: „quote site <komenda>”. Jest to dość ciekawe rozwiązanie, które pozwala zaoszczędzić trochę czasu. Przydaje się kiedy wgrywamy pliki i chcemy aby dana komenda odczytała z nich dane – możemy wtedy zmiany wprowadzać od razu w życie.

Ponieważ interfejs WWW jest podobny do modemu Speedtouch 510, a żeby jednocześnie nie robić dziur w tym dokumencie to opis panelu konfiguracyjnego, będzie taki sam jak w przypadku ST510 – opis nowszego firmware znajduje w dołączonym do dokumentu pliku pdf. Opis dotyczyć również będzie wersji 5 modemów - najczęściej spotykanych.

Po uzyskaniu dostępu do panelu konfiguracyjnego można zauważyć, że po prawej znajduje się menu podzielone na dwie sekcje: Basic oraz Advanced. Nad nimi znajdują się dwie opcje Save All oraz Help, które pozwalają na kolejno – zapis wszystkich ustawień oraz uzyskanie szczegółowej pomocy na temat wszystkich opcji.

Basic:

• System Information – opcja ta pozwala na przeglądanie aktualnego profilu konfiguracyjnego oraz stanu łącza ADSL. Składa się z czterech zakładek: Diagnostics – wyświetlenie wyniku autotestów systemowego, LAN i DSL, Service Info – wyświetlenie aktualnego stanu łącza ADSL; Configuration – wyświetlenie profilu konfiguracyjnego (region, operator, używany protokół); System – wyświetlenie informacji o modemie (nazwa, adres fizyczny, wersję firmware, numer seryjny itd.)

• Connections – pozwala na ustawienie połączeń PPP – zmianę nazwy użytkownika i hasła czy rozłączenie sesji PPP.

• System Log – opcja umożliwia przeglądanie aktywności modemu ST, jak np. przyznawanie dzierżawy DHCP czy czas wskazujący ile upłynęło od włączenia modemu.

Advanced:

• Diagnostics – odnośnik ten pozwala na wyświetlenie strony zawierającej informacje diagnostyczne. Podzielona jest ona na trzy rozwijalne sekcje: System – wyświetla ważne informacje o systemie; WAN – wyświetla aktualny stan łącza DSL i sesji PPP (w dwóch wewnętrznych podsekcjach); LAN – pozwala na wyświetlenie konfiguracji sieci lokalnej.

• Easy Setup – pozwala na wywołanie kreatora konfiguracji modemu

• IP Addresses – odnośnik ten pozwala na wyświetlenie konfiguracji IP oraz na przeglądanie, dodawanie i usuwanie pozycji tablicy adresów IP interfejsów.

• IP Routing – opcja wyświetla informacje o routingu IP. Pozwala na przeglądanie i zarządzanie statycznymi pozycjami tablicy routingu.

• NAPT (Network Address and Port Translation) – odnośnik pozwala na konfigurację translacji (przekierowań) adresów IP i portów. Składa się z czterech zakładek: NAPT Entries – wpisy tablicy NAT i zarządzanie nimi, Multi-NAT Entries – pozwala na mapowanie adresu IP na wiele innych adresów IP, Default Server – konfiguracja IP domyślnego serwera NAT, UPnP – konfigurowanie mechanizmu UPnP, który pozwala na automatyczną konfigurację urządzeń między sobą.

• DHCP – opcja pozwala na wyświetlenie strony dotyczącej protokołu DHCP. Składa się z 3 zakładek, które z kolei dzielą się na inne zakładki:

  DHCP Server:

  • Server Config – konfiguracja serwera DHCP (tutaj można ustawić opcję wyszukiwania innego serwera DHCP, jeśli modem go znajdzie to może przekierowywać zapytania DHCP od siebie na ten serwer)
  • Server Leases – informacje o aktualnie dzierżawionych adresach IP
  • Address Pools – ustawienia zakresu adresów IP przyznawanych przez serwer DHCP oraz inne informacje o dzierżawie (jak adresy DNS).

  DHCP Relay:

  • Relay Config – wyświetlenie aktualnego stanu na temat przekierowywania zapytań DHCP oraz ręczne dodawanie przekierowań
  • Relay Interfaces – umożliwia przejrzenie interfejsów z aktywnym mechanizmem przekierowywania.

  DHCP Client – nie dzieli się na mniejsze zakładki, umożliwia przejrzenie aktualnego stanu klienta DHCP oraz konfigurację statycznych pozycji DHCP dla interfejsów.

• DNS – odnośnik ten umożliwia wyświetlenie strony systemu DNS. Składa się z dwóch zakładek: DNS Hostname Table – aktualny stan przydziału IP do nazw mnemonicznych oraz ręczne dodawanie wpisów; DNS Server Configuration – ustawienie aktywności serwera DNS oraz nazwy domeny, w której serwer ma działać. Obsługiwane są subdomeny.

• System – wyświetla stronę konfiguracyjną, która pozwala na utworzenie kopii ustawień oraz jej przywrócenie, zresetowanie urządzenia do ustawień fabrycznych, przeglądnięcie ustawień oprogramowania modemu jak wersja, nazwa pliku firmware oraz typ płyty modemu.

• Templates – pozwala na przeglądanie szablonów wyświetlanych w kreatorze Easy Setup oraz dodawanie nowych w formacie pliku .tpl

• Language – zmiana języka interfejsu www modemu Speedtouch

Dodatkowymi narzędziami dostępnymi na płycie CD dołączonej do modemu to: program Dr. Speedtouch, który pozwala na monitorowanie pracy modemu oraz diagnostykę łącza, Zarządca NAPT, który pozwala na dodawanie i usuwanie statycznych pozycji tablicy NAT oraz Upgrade Wizard, który służy do aktualizacji oprogramowania modemu Speedtouch.

Dodatkowe pliki:
Speedtouch 5X6 – Instrukcja R5.2: Pobierz
Speedtouch 516 – Instrukcja R5.3: Pobierz
Speedtouch 516v5 – Broszura: Pobierz
Speedtouch 516v6 – Broszura: Pobierz
Speedtouch 546v5 – Broszura: Pobierz
Speedtouch 546v6 – Broszura: Pobierz

Obecny stan urządzenia / Podsumowanie

Modemo-routery Thomson Speedtouch 516v5/v6 oraz 546v5/v6 niestety nie są już produkowane – ani przez Thomson, ani przez Technicolor (firma, która przejęła Thomson Multimedia). Gdzieniegdzie można je jeszcze spotkać w domach u osób, które od dawna nie rozwiązywały umowę na Neostradę. Jeżeli ktoś ją rozwiązał to zapewne modem został gdzieś wyrzucony lub sprzedany – dużo można ich znaleźć na polskich serwisach aukcyjnych. Nie jest to jednak spowodowane tym, że modemy te są w różny sposób słabe albo awaryjne. Po prostu są to modemy ADSL, a nie ukrywając – świat idzie na przód i w domostwach coraz częściej panują światłowody albo LTE. Technologia asymetrycznego cyfrowego łącza abonenckiego bardziej jest obecna w miejscach gdzie FTTH jeszcze nie sięga. Jeżeli jednak ktoś jeszcze korzysta z łącza ADSL, a na pewno korzysta z niego więcej osób niż z światłowodów, to może śmiało odkupić taki modem, gdyż jako, że producentem jest Thomson, jest to solidny sprzęt, który wytrzymuje nawet niskie SNR. Jeżeli potrzebujemy np. funkcjonalności switcha i WiFi to możemy dokupić zwykły router bez wbudowanego modemu ADSL (może być nawet z wbudowanym) i podpiąć ST516 lub ST546 pod gniazdo WAN na routerze i korzystać z urządzenia jedynie jako modemu, bez dodatkowych funkcji. W przypadku urządzeń z wbudowanym modemem ADSL, często trzeba jeden z portów LAN ustawić jako WAN. Jeżeli jesteśmy posiadaczami Speedtouch 546 to możemy zakupić jedynie zewnętrzny Access Point i go podłączyć pod jedno z gniazd modemu. Są to naprawdę dobre urządzenia, dla których można znaleźć różne zastosowania. ST516 oraz 546 to jedne z dobrych wyborów Telekomunikacji Polskiej, jeżeli chodzi o wybór zestawów instalacyjnych do Neostrady.

Krótki podsumowanie

Modemo-routery Thomson Speedtouch 516 oraz Thomson Speedtouch 546 to dwa urządzenia należące do linii ST500, których producentem jest Thomson Multimedia – znany z solidnego sprzętu. Występują w dwóch wersjach – v5 oraz v6. Każdy z nich ma swoje odpowiedniki obsługujące sieci ISDN (tj. 516i oraz 546i), zaś ST546v5 posiada również swój odpowiednik obsługujący ADSL2+ z Annexem M (tj. 546v5m; wersja 6 już nie posiada). Urządzenia te zostały stworzone w celu obsługi technologii ADSL2+, a różnią się jedynie tym, że 516 posiada jedno gniazdo LAN, zaś 546 posiada switcha z 4 gniazdami LAN. Należą do serii modemów ST500 przez co mają zunifikowany interfejs 500, różniący się jedynie pojedynczymi elementami i funkcjonalnościami modemu. Wersje 6 od 5 różnią się m. in. podłużnymi otworami na obudowie oraz innym układem gniazd z tyłu. Modemy V6 wyposażone są w nową odsłonę firmware, zaś v5 zyskało do niej dostęp poprzez aktualizację. Nowe oprogramowanie pozwala na m. in. konfigurację firewall’a z poziomu interfejsu WWW (wcześniej możliwe jedynie poprzez CLI). Telekomunikacja Polska wprowadziła do kraju jedynie modemy Speedtouch 516 v5 oraz Speedtouch 546 v5 (pod koniec dystrybucji dostępne były również wersje v6) – spowodowane było to spopularyzowaniem i rozwojem technologii ADSL2+. ST516 był sprzedawany w opcji „Modem Ethernet-Bridge”, zaś ST546 w opcji „Modem Ethernet-Switch”. Koszt opcji z mostem wynosił 600 zł (299 przy zakupie Neostrady), zaś koszt opcji z przełącznikiem wynosił 700 zł (399 przy zakupie Neostrady). Modemy zostały wycofane mniej więcej w czasie wprowadzenia Livebox 2.0. Ostatnio i Technicolor (dzisiejszy Thomson) wycofał z dystrybucji modemy Thomsona, zostawiając tylko swoje.

Zalety:

• Wspiera wiele systemów
• Stabilny
• Wysokie możliwości konfiguracyjne zapory sieciowej
• Rozbudowany interfejs konfiguracyjny modemu.
• Wsparcie dla starszych wersji
• Jednolity interfejs WWW dla całej serii
• Obsługa ADSL2 oraz ADSL2+

Wady:

• Zbyt skomplikowany podział wersji
• Porzucenie od wersji szóstej wsparcia dla ADSL2+ Annex M