Thomson Speedtouch 510

Informacje ogólne

Nazwa ogólna: Thomson Speedtouch 510(i)v3/v4/v5/v6
Producent: Alcatel (v3.7), Thomson (v4/v6)
Typ urządzenia: Router + Switch/Hub + Modem ADSL

Obsługiwane technologie:

• ANSI T1.413 (ADSL) [v3/v4/v5/v6]
• ITU-T G.dmt Annex A (ADSL – linia analogowa) [v3/v4/v5/v6]
• ITU-T G.dmt Annex B (ADSL – linia cyfrowa) [i v3/v4/v5/v6]
• ITU-T G.lite (ADSL) [v3/v4/v5/v6]
• ITU-T ADSL2(+) [v5/v6]

Interfejs komunikacji:

• 1 x RJ-45 (PC) [(i)v3/v4/v5/v6]
• 4 x RJ-45 Hub [(i)v3]
• 4 x RJ-45 Switch [(i)v4]

Interfejs WAN:

• Złącze RJ-11 („telefoniczne”)

Obsługiwane systemy operacyjne:

• Oficjalnie ETH: Wszystkie urządzenia obsługujące TCP/IP

Obsługiwane tryby enkapsulacji/kapsułkowania:

• Point-to-Point Protocol over ATM
• Point-to-Point Protocol over Ethernet
• RFC 2684/1483 tryb routera (IP/ATM)
• RFC 2684/1483 tryb mostu (Eth/ATM)
• Internet Protocol over ATM
• Ethernet over ATM

Opis słowny

Wydawało by się, że historia Speedtouch 330 była zawiła. Nic bardziej mylnego – ST510 udowadnia, że sprawa może być bardziej zagmatwana. Otóż modem ten w wersji 3 był produkowany przez Alcatela, był jednak trochę większy i szerszy niż Thomsonowy odpowiednik. Później po przejęciu linii ADSL przez firmę Thomson ST Pro i Home zyskały nazwę 510v3 oraz wypuszczono nowsze wersje – 510v4. Te występowały w czterech mieszaninach – 1 port LAN lub Switch z 4 portami LAN oraz z dopiskiem „i” lub bez, który świadczył o tym czy modem działał w Annexie B. Dokładniej to wersje 510v4 (1 port i 4 porty) trafiły do Polski jako modemy Ethernet Bridge/Router oraz Ethernet Router/Switch.
Najpierw jednak warto dokończyć kwestię wersji:
Później w 2005 roku pojawiła się wersja piąta, która wprowadzała ADSL2+ oraz UPnP – zrezygnowano również z wersji switch i modem pojawił się jedynie z jednym portem LAN – ta jednak nigdy nie pojawiła się w Polsce (przynajmniej nie sprowadzana przez TP).
Rok 2006 przyniósł wersję szóstą, która oprócz zmienionego designu (z szaro-srebrnego na całkowity szary oraz porty umieszczone jak w odbiciu lustrzanym względem v5), wprowadzała kilka opcji – ta również nie zawitała to rodzimego kraju (przynajmniej nie sprowadzana przez TP). Dlatego, że to wersja czwarta była oferowana przez TP, to jej zostanie poświęcona dalsza część dokumentu, chociaż nie wiele te wersje odbiegają od siebie.
Speedtouch 510v4 był przeznaczony dla klientów, którzy chcą zbudować własną sieć LAN – mogli bowiem podłączyć modem pod przełącznik/hub lub zakupić od razu wersje z przełącznikiem. Ewentualnie można skorzystać z trybu bridge (domyślnie aktywowany) i uruchomić urządzenie tylko na jednym urządzeniu, które wspiera protokół TCP/IP oraz PPPoE. Dla osób mniej technicznych modem poprzez interfejs http, oprócz panelu konfiguracyjnego, oferuje prosty asystent konfiguracji, który pozwala na wstępne ustawienie modemu. Dodatkowo modem można konfigurować poprzez CLI – nie jest to wymagane, oprócz zapory ogniowej, którą skonfigurować można jedynie poprzez interfejs konsolowy. Modem chętnie wykorzystywany był w polskich domostwach – szczególnie tam gdzie górowały dwa komputery. Był również wykupywany przez firmy, którym wystarczała zwykła Neostrada – mogli oni użyć serwera DHCP modemu, aby dzierżawić adresy innym urządzeniom przez co w tym środowisku był łączony z przełącznikami i hubami. Koszt tego modemu wynosił 600 zł bez Neostrady i 299 zł z Neostradą – w wersji router/bridge oraz 700 zł bez Neo i 399 zł z Neo – wersji router/switch.

Ciekawą cechą modemów z serii Speedtouch 500 jest to, że mają wspólny firmware, który różni się jedynie poszczególnymi opcjami. Oznacza to, że jeżeli oprogramowanie doczeka się aktualizacji to w tym samym czasie zostaje wydany na wszystkie modemu z tej serii. Dodatkowo wszystkie urządzenia mają podobny panel konfiguracyjny, co jest niebagatelną zaletą, gdyż klient wymieniając modem na inny z serii, nie musi się uczyć intefejsu na nowo. Obecnie najnowszym firmware w większości przypadków jest wydanie 3 (RX.3 – gdzie X to numer wersji modemu, w przypadku v4 jest to R4.3)

Konfiguracja modemu / Diagnostyka

Konfiguracja Speedtouch 510 v4 w obu wersjach (Bridge/Switch) odbywa się poprzez interfejs WWW dostępny pod adresem 10.0.0.138 (wszystkie modemy z serii ST500 mają ten sam interfejs, jednak w zależności od wersji mogą różnić się opcje) lub poprzez oprogramowanie dołączone do płyty. W momencie kiedy modem wszedł do dystrybucji miał inne oprogramowanie (R4.2) – jeszcze desygnowane na Thomson Multimedia oraz Alcatel (jako pierwszego producenta linii ST). Parę lat później ST510v4 dostał całkowicie nowy firmware, który zmieniał wygląd interfejsu WWW.

Poniższy opis dotyczy starszej wersji, gdyż ta była zainstalowana na modemach – oficjalna instrukcja po angielsku dotycząca nowszego firmware znajduje się w pliku pdf dołączonym do modemu.

Aby się do modemu dostać należy ręcznie konfigurować kartę sieciową – przestawić na adres statyczny i wybrać dowolny z puli 10.0.0.X oprócz .138 gdyż to adres modemu. Następnie można przejść do panelu WWW – jeżeli modem nie był konfigurowany lub został zresetowany do ustawień domyślnych pojawi się kreator Easy Setup. W pierwszej fazie pozwala wybrać protokół, którego będzie używał do komunikacji – PPPoE, PPPoA lub Bridged Ethernet. Następnie kreator pozwala na wybranie VPI i VCI, które ma być używane w sieci ATM i po kliknięciu „Next” można wpisać nazwę użytkownika i hasło do usługi, a potem wybrać nowe dane dostępowe do samego ST510.

Po uzyskaniu dostępu do panelu konfiguracyjnego można zauważyć, że po prawej znajduje się menu podzielone na dwie sekcje: Basic oraz Advanced. Nad nimi znajdują się dwie opcje Save All oraz Help, które pozwalają na kolejno – zapis wszystkich ustawień oraz uzyskanie szczegółowej pomocy na temat wszystkich opcji.

Basic:

• System Information – opcja ta pozwala na przeglądanie aktualnego profilu konfiguracyjnego oraz stanu łącza ADSL. Składa się z czterech zakładek: Diagnostics – wyświetlenie wyniku autotestów systemowego, LAN i DSL, Service Info – wyświetlenie aktualnego stanu łącza ADSL; Configuration – wyświetlenie profilu konfiguracyjnego (region, operator, używany protokół); System – wyświetlenie informacji o modemie (nazwa, adres fizyczny, wersję firmware, numer seryjny itd.)

• Connections – pozwala na ustawienie połączeń PPP – zmianę nazwy użytkownika i hasła czy rozłączenie sesji PPP.

• System Log – opcja umożliwia przeglądanie aktywności modemu ST, jak np. przyznawanie dzierżawy DHCP czy czas wskazujący ile upłynęło od włączenia modemu.

Advanced:

• Diagnostics – odnośnik ten pozwala na wyświetlenie strony zawierającej informacje diagnostyczne. Podzielona jest ona na trzy rozwijalne sekcje: System – wyświetla ważne informacje o systemie; WAN – wyświetla aktualny stan łącza DSL i sesji PPP (w dwóch wewnętrznych podsekcjach); LAN – pozwala na wyświetlenie konfiguracji sieci lokalnej.

• Easy Setup – pozwala na wywołanie kreatora konfiguracji modemu

• IP Addresses – odnośnik ten pozwala na wyświetlenie konfiguracji IP oraz na przeglądanie, dodawanie i usuwanie pozycji tablicy adresów IP interfejsów.

• IP Routing – opcja wyświetla informacje o routingu IP. Pozwala na przeglądanie i zarządzanie statycznymi pozycjami tablicy routingu.

• NAPT (Network Address and Port Translation) – odnośnik pozwala na konfigurację translacji (przekierowań) adresów IP i portów. Składa się z czterech zakładek: NAPT Entries – wpisy tablicy NAT i zarządzanie nimi, Multi-NAT Entries – pozwala na mapowanie adresu IP na wiele innych adresów IP, Default Server – konfiguracja IP domyślnego serwera NAT, UPnP – konfigurowanie mechanizmu UPnP, który pozwala na automatyczną konfigurację urządzeń między sobą.

• DHCP – opcja pozwala na wyświetlenie strony dotyczącej protokołu DHCP. Składa się z 3 zakładek, które z kolei dzielą się na inne zakładki:

  DHCP Server:

  • Server Config – konfiguracja serwera DHCP (tutaj można ustawić opcję wyszukiwania innego serwera DHCP, jeśli modem go znajdzie to może przekierowywać zapytania DHCP od siebie na ten serwer)
  • Server Leases – informacje o aktualnie dzierżawionych adresach IP
  • Address Pools – ustawienia zakresu adresów IP przyznawanych przez serwer DHCP oraz inne informacje o dzierżawie (jak adresy DNS).

  DHCP Relay:

  • Relay Config – wyświetlenie aktualnego stanu na temat przekierowywania zapytań DHCP oraz ręczne dodawanie przekierowań
  • Relay Interfaces – umożliwia przejrzenie interfejsów z aktywnym mechanizmem przekierowywania.

  DHCP Client – nie dzieli się na mniejsze zakładki, umożliwia przejrzenie aktualnego stanu klienta DHCP oraz konfigurację statycznych pozycji DHCP dla interfejsów.

• DNS – odnośnik ten umożliwia wyświetlenie strony systemu DNS. Składa się z dwóch zakładek: DNS Hostname Table – aktualny stan przydziału IP do nazw mnemonicznych oraz ręczne dodawanie wpisów; DNS Server Configuration – ustawienie aktywności serwera DNS oraz nazwy domeny, w której serwer ma działać. Obsługiwane są subdomeny.

• System – wyświetla stronę konfiguracyjną, która pozwala na utworzenie kopii ustawień oraz jej przywrócenie, zresetowanie urządzenia do ustawień fabrycznych, przeglądnięcie ustawień oprogramowania modemu jak wersja, nazwa pliku firmware oraz typ płyty modemu.

• Templates – pozwala na przeglądanie szablonów wyświetlanych w kreatorze Easy Setup oraz dodawanie nowych w formacie pliku .tpl

• Language – zmiana języka interfejsu www modemu Speedtouch

Dodatkowymi narzędziami dostępnymi na płycie CD dołączonej do modemu to: program Dr. Speedtouch, który pozwala na monitorowanie pracy modemu oraz diagnostykę łącza, Zarządca NAPT, który pozwala na dodawanie i usuwanie statycznych pozycji tablicy NAT oraz Upgrade Wizard, który służy do aktualizacji oprogramowania modemu Speedtouch.

Dodatkowe pliki:
Speedtouch 510 – Instrukcja z nowszym firmware (angielski): Pobierz

Obecny stan urządzenia / Podsumowanie

Modemo-router Thomson Speedtouch 510 wyszedł już dawno z obiegu. W momencie kiedy wprowadzono Livebox tp, został zastąpiony przez Speedtouch 516 dla trybu router-bridge oraz Speedtouch 546 dla trybu router-switch. Był jednak częściej spotykany w domach jeżeli chodzi o urządzenie pracujące po kablu Ethernet. W swojej przełącznikowej wersji był również bardziej spotykany w miejscach gdzie działało wiele komputerów np.kafejki internetowe. Niska cena w przypadku zakupu wraz z Neostradą była dość atrakcyjna dla klienta, patrząc na to, że sprzęt, równie solidny co Speedtouch 510, kosztował w tamtych czasach znacznie drożej. Firma Thomson znana była z tego, że wyprodukowane przez nią produkty były wspierane przez długie lata. Podobnie było z ST510 gdzie sprzęt doczekał się trzech wersji i każda była wspierana. Dodatkowo na płycie dołączonej do zestawy znajdował się asystent konfiguracji co jest niebagatelnym ułatwieniem dla mniej technicznych osób, które chciały by zbudować mini sieć w domu. Modem nie był zły ale w wersji R4.2, czyli takiej w jakiej zawitał do Polski nie posiadał wsparcia dla ADSL2+, dlatego też wymieniono go na wersje, które takie wsparcie miały.

Krótkie podsumowanie

Modem-router Thomson Speedtouch 510 to seria czterech urządzeń – v3, v4, v5, v6 – wraz z odpowiednikami, obsługującymi ADSL na ISDN. Wersje trzecia i czwarta posiadały alternatywę dla jednego portu LAN, w postaci wbudowanego HUBa – v3 lub Przełącznika – v4, czteroportowego. Do Polski Telekomunikacja Polska sprowadziła jedynie wersje v4, przeznaczone pod POTS, lecz w obu wariantach tj. Bridge i Switch.Pierwszy wariant był reklamowany jako „Modem ETHERNET router-bridge”, zaś drugi jako „Modem ETHERNET router-switch”. Samo urządzenie jest wyposażone w przycisk na przodzie (jedynie wersja v4 – w reszcie to ozdoba), zaś na tyle 1 lub 4 porty LAN, gniazdo zasilacza i port RJ-11 dla linii ADSL. Rozmieszczenie gniazd zależy od wersji modemu, dla przykładu wersja piąta ma następujący układ: Zasilanie-Włącznik-LAN-Przerwa-DSL, wersja szósta zaś wygląda następująco: DSL-Przerwa-LAN-Włącznik-Zasilanie. Wszystkie urządzenia z serii 500 mają ten sam firmware, który różni się jedynie dostępnymi opcjami. Pozwala to na łatwą wymianę modelu na nowszy bez nauki nowego interfejsu. W Polsce Speedtouch 510 wszedł z firmware w wersji R4.2 przez co dla przykładu nie dało się skonfigurować zaporę ogniową przez interfejs WWW. Obecnie w wersji R4.3 jest to możliwe – zmianie jednak uległa cała szata graficzna i rozmieszczenie opcji. Dodatkowo do zestawu instalacyjnego dodawany był zestaw oprogramowania w postaci Asystenta Konfiguracji, Dr. Speedtouch, Zarządca NAPT oraz Upgrade Wizard – wszystko na jednej płycie CD. Do modemu można zyskać również dostęp poprzez telnet – posiada on rozbudowane CLI, które pozwala na dokładną konfigurację sprzętu. Oprócz tego modem wspiera UPnP, DHCP czy NAT przez co nadaje się do budowania sieci lokalnych. Pracować może w trybie routera lub mostu/switcha, przez co można go użyć albo do podłączenia jednego komputera poprzez PPPoE lub nawet całej sieci LAN. Solidność sprzętu gwarantuje jego długie działanie. Speedtouch 510 został wycofany z Polskiej dystrybucji gdzieś w okolicach 2006 – został on zastąpiony przez ST516 dla trybu router-bridge i ST546 dla trybu router-switch.

Zalety:

• Wspiera wiele systemów
• Stabilny
• Wysokie możliwości konfiguracyjne zapory sieciowej
• Rozbudowany interfejs konfiguracyjny modemu.
• Wsparcie dla starszych wersji
• Jednolity interfejs WWW dla całej serii

Wady:

• Zbyt skomplikowany podział bez odpowiednich oznaczeń (na wspierające POTS i wspierające ISDN oraz na posiadające 1 gniazdo LAN i posiadające 4 gniazda)
• Porzucenie od wersji piątej podziału na bridge i switch – może to zmylić niektórych użytkowników