Livebox tp
Informacje ogólne
Nazwa handlowa: Livebox tp
Nazwa alternatywna: Livebox 1.0/1.1
Nazwa właściwa: SAGEM F@st 3202
Producent: SAGEM
Typ urządzenia: Router + Modem ADSL + Access Point
Obsługiwane technologie:
- ANSI T1.413 (ADSL)
- ITU-T G.dmt Annex A (ADSL – linia analogowa)
- ITU-T G.dmt Annex B (ADSL – linia cyfrowa)
- ITU-T G.lite (ADSL)
- ITU-T ADSL2
- ITU-T ADSL2+
Interfejs komunikacji:
- USB 1.1 (PC)
- RJ-45 (PC)
- Wi-Fi 802.11b/g (PC)
- RJ-45 (Dekoder)
- RJ-11 (Telefon VoIP)
Interfejs WAN:
- Złącze RJ-11
Obsługiwane systemy operacyjne:
- Oficjalnie USB: Windows 98, 98 SE, ME, 2000, XP, Vista, 7
- Oficjalnie ETH/WiFi: Wszystkie urządzenia obsługujące TCP/IP
- Nieoficjalnie USB: Windows 10
Obsługiwane tryby enkapsulacji/kapsułkowania:
- Point-to-Point Protocol over ATM
- Point-to-Point Protocol over Ethernet
Opis słowny
Jeżeli chodzi o Livebox w wersji pierwszej to sprawa jest mocno skomplikowana. Ogólnie jeżeli chodzi o te modemy to sprawa jest mocno skomplikowana. Otóż tak naprawdę pierwszego Liveboxa stworzył – Thomson. A tak naprawdę to Inventel, który został przez Thomsona wykupiony. Jednakże okazało się, że producent trochę nie wyrabiał z ich produkowaniem, więc Orange (francuski) zlecił firmie SAGEM produkcję tych modem-routerów. Dlatego też we Francji można było otrzymać Livebox 1.0 i od SAGEM i od Thomsona, w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii i Belgi – wyłącznie Thomosna, zaś w Holandii i właśnie Polsce – jedynie SAGEM. Łącznie wszystkich Liveboxów w wersji pierwszej było cztery: Livebox 1.0 od SAGEM i Thomson, Livebox 1.1 od SAGEM oraz Livebox 1.2 od Thomson. W Rzeczypospolitej Polskiej jedynie dwie pierwsze wersje się ukazały – Livebox 1.0 oraz 1.1. Ogólnie wprowadzenie tych modemów było podyktowane uruchomieniem telewizji internetowej IPTV, czyli Videostrady (obecny Orange TV) oraz telefonii internetowej VoIP, czyli Neofonu (lub Telefonia internetowa tp). Modemy F@st 800, ST330, ST516, ST546, ZXDSL 852 po prostu nie wspierały tych usług, dlatego postanowiono na licencji France Telecom ściągnąć Livebox z Francji. Pierwszy Livebox nazywany w Polsce po prostu Livebox tp, był bramą multimedialną dla usługi Neostrada. Oficjalnie nosi nazwę SAGEM F@st 3202. Początkowo modem obsługiwał jedynie ADSL, jednak wersja wprowadzona w Polsce już obsługiwała ADSL2+, przez co był polecany dla opcji wyższych od 10Mb/s. Dodatkowo obsługuje Wi-Fi w standardzie 802.11b/g, dzięki czemu można do niego podłączyć wiele urządzeń działających bezprzewodowo. Urządzenie potrafi filtrować adresy MAC, których dodanie do listy dozwolonych urządzeń wymaga naciśnięcie przycisku REG na obudowanie urządzenia lub ręcznej dopisania na stronie konfiguracyjne.
Sam kształt Livebox przypomina książkę na której grzbiecie znajdują się diody: Alarmowa, Synchronizacji, Połączenia z Internetem, VoIP oraz WiFi – w kolorze zielonym (wersja 1.0). Portów Ethernet modem miał dwa – jeden pod Internet, drugi pod IPTV (lub również pod dostęp do Internetu). Jest to jeden z mankamentów modem-routera gdyż możemy jednocześnie podłączyć pod gniazda Ethernet jedynie dwa urządzenia. Przy korzystaniu z Videostrady – jedynie jedno urządzenie. Dodatkowo urządzenie wyposażone jest w dwa złącza USB – jedno pod podłączenie komputera oraz drugi (nieaktywne) pod urządzenie pokroju kamerka internetowa. Livebox 1 jest pierwszym i ostatnim modemem z tej rodziny, który pozwalał na podłączenie go do komputera poprzez USB. Jednakże nie działało tak jak w przypadku F@st 800 czy ST330 – firmware był zainstalowany w pamięci nieulotnej, więc sterowniki instalowały jedynie wirtualną kartę sieciową RNDIS. Urządzenie obsługiwało również Bluetooth do połączeń z telefonami i palmtopami. Z wizualnych cech to warto wymienić podświetlany panel przedni, który w wersji Telekomunikacji Polskiej wyświetlał napis „tp”.
Po pewnym czasie przy wprowadzeniu Liveboxa 2.0, aby nie mylić obu urządzeń, ujawniono (czyt. Zaczęto używać) wersję pierwszego Liveboxa, a mianowicie 1.1. Wersja ta oczywiście weszła wcześniej niż LB2, a jej cechą to m. in. wyłączenie panelu podświetlanego oraz pozbycie się adapterów WiFi Sagema oraz kabla USB do podłączenia modemu z zestawu – podobnie jak w francuskim Livebox 1.1, jednakże tam również wycięto Bluetootha. Nowsze Livebox wprowadziły inny kolor diod – czerwony zamiast zielonego. Mimo tych zmian nowy modem nadal wspierał podłączanie się poprzez USB, gdyż po obu portach Ethernet mogły działać dwie usługi: czerwony – wideotelefonia oraz żółty – telewizja IPTV. Nowe oprogramowanie było dostępne również dla starszych modeli – również wprowadzało takie same funkcje jednak panel był wyłączany jedynie programowo. Dużą zmianą w nowym firmware to przede wszystkim szata graficzna – zmieniono niebieską na pomarańczową. Dodatkowo głosem społeczeństwa zmieniono domyślne szyfrowanie WiFi z WEP na WPA.
Konfiguracja modemu
Livebox – jak już było wspominane – ostatecznie doczekał się dwóch interfejsów – stary niebieski oraz nowy pomarańczowy. Każdy z nich się trochę różnił od siebie. Przede wszystkim sposobem logowania. Stary interfejs nie był wyposażony w stronę logowania – wyświetlał się komunikat (lub okienko, zależy od przeglądarki) z polem na wpisanie loginu i hasła. Nowy interfejs już posiadał stronę do logowania. Układ jednak pozostał taki sam – doszły jedynie opcje odpowiedzialne za nowe funkcjonalności. Dlatego też opis dotyczy jedynie nowszej pomarańczowej odsłony. Po zalogowaniu do routera, widać ogólne statystyki poszczególnych usług – Dostęp do Internetu, Telefon VoIP, Telewizja IPTV, Wideotelefonia oraz Livezoom, wraz przyciskami „Modyfikuj”, które pozwalają modyfikować daną usługę. Dodatkowo wyświetlana jest nazwa urządzeni, zaś po prawej stronie znajdują się dwie zakładki: Moje usługi oraz Informacje.
Moje usługi:
Zakładka ta zawiera skróty do wyżej wymienionych usług (alternatywa dla przycisku „Modyfikuj”).
Informacje:
Zakładka ta pozwala na uzyskanie informacji na temat urządzenia oraz pozwala na zmianę języka (pomiędzy polskim a angielskim). Zawiera 10 pozycji: Wybór języka, Połączenia ADSL, Sieć bezprzewodowa, Bluetooth, LAN, Oprogramowanie, USB, Voice over IP, DECT, Przewodnik użytkownika.
- Połączenie ADSL pozwala na sprawdzenie stanu linii ADSL, a także przepustowości pobierania i wysyłania.
- Sieć bezprzewodowa pozwala na sprawdzenie stanu WiFi – SSID, Kanał, Tryb, Podłączone urządzenia, Szyfrowanie oraz Filtrację adresów MAC
- Bluetooth pozwala na sprawdzenie aktywności moduły BT oraz adresu urządzenia
- LAN pozwala na sprawdzenie lokalnego adresu IP, adresu MAC, Maskę sieci, stan serwera DHCP oraz liczba dzierżawionych adresów.
- Oprogramowanie pozwala na sprawdzenie nazwy urządzenia oraz wersji jego oprogramowania.
- USB pozwala na sprawdzenie aktywności gniazda USB (tego większego)
- Voice over IP pozwala na sprawdzenie stanu telefonu IP.
DECT pozwala na sprawdzenie urządzenia działającego w systemie DECT (Digital Enhanced Cordless Telephony – czyli łopatologicznie mówiąc, baza + bezprzewodowa słuchwaka). - Przewodnik użytkownika otwiera drugą zakładkę z adresem prowadzącym bezpośrednio do pliku pdf z przewodnikiem użytkownika.
W górnej części panelu znajduje się pasek z sześcioma opcjami: Kontrola dostępu, Konfiguracja LAN i DHCP, Serwery LAN, Sieć bezprzewodowa, Wyczyść / Uruchom ponownie oraz Konfiguracja zaawansowana.
Kontrola dostępu:
Pozwala na zmianę hasła dostępnych użytkowników.
Konfiguracja LAN i DHCP:
Pozwala sprawdzić Adres IP i maskę podsieci routera, a także sprawdzić konfigurację DHCP i zatrzymać serwer DHCP.
Serwery LAN:
Opcja pozwala na otwieranie poszczególnych portów, a także zmianę ustawień dotyczących dostępu do panelu konfiguracyjnego Liveboxa poprzez WAN.
Sieć bezprzewodowa:
Opcja pozwala na uruchomienie sieci Wi-Fi, a także zmianę aktywności dodawania do listy MAC, zwany Easy Pairing. W tym też miejscu można sprawdzić adres MAC karty WiFi urządzenia, a także zmienić: SSID (w tym wyłączyć jego rozgłaszanie), standard WiFI (pomiędzy b, g i b+g), kanał oraz typ szyforwania (pomiędzy jego brakiem, WEP, a WPA). Dodatkowo można włączyć filtrację adresów MAC.
Wyczyść / Uruchom ponownie:
Opcja ta pozwala na (jak sama nazwa wskazuje) wyczyszczenie urządzenia lub jego restart.
Opcja Konfiguracja zaawansowana zmieni pozycje w menu a inne – bardziej zaawansowane: Bluetooth, Zapora sieciowa, Sieć, Linia ADSL, Statystyki oraz Narzędzia. W jej miejsce pojawi się opcja Menu podstawowe, które powraca opcje do poprzedniego stanu.
Bluetooth:
Ta kategoria zawiera dwie podkategorie: Tożsamość, która pozwala na zmianę nazwy wyświetlanej routera ora Zabezpieczenia, która pozwala na zmianę kodu PIN ora usunięcie skojarzonych urządzeń
Zapora sieciowa:
Ta kategoria również zawiera dwie podkategorie: Kontrola dostępu, która pozwala na zarządzanie użytkownikami oraz Zasady, która pozwala na zaawansowaną konfigurację wbudowanej zapory sieciowej.
Sieć:
Ta kategoria zawiera trzy podkategorie: Konfiguracja routingu, która pozwala na ustalanie tras routingu, DynDNS, która pozwala na konfigurację usługi o tej nazwie oraz UpNP, która pozwala na zablokowanie innym użytkownikom na konfigurację Livebox.
Linia ADSL:
Ta opcja pozwala na konfigurację poszczególnych składników sieciowych urządzenia: WiFi, Ethernet, USB, DSL oraz PPPoA.
Statystyki:
Ta kategoria pozwala na sprawdzenie statystyk na temat różnych usług: ADSL, DHCP, VoIP oraz samego systemu.
Narzędzia:
Tutaj można udostępnić chwilowo udostępnić nasze urządzenie operatorowi, puścić pinga do sieci ATM oraz urządzenia działającego po protokole IP, Zrestartować lub wyczyścić urządzenie oraz uruchomić aktualizację oprogramowania (wymagane połączenie z Internetem).
Obecny stan urządzenia / Podsumowanie
Modem-router Livebox tp a.k.a. SAGEM F@st 3202 nie jest już dostępny w dystrybucji. Został zastąpiony przez bardziej funkcjonalny sprzęt czyli Livebox 2.0. Telekomunikacja Polska (a później Orange) oferowały wymianę tego modelu na nowszy z dwójką w nazwie. Zaletą tego jest to, że firma zwolniła Livebox 1 z dzierżawy, więc jeżeli ktoś go posiada to jest jego. Niestety obecnie raczej nie da się użyć gdzieś indziej niż z Neostradą. Nie pozwala na zmianę parametrów ATM (VPI i VCI), a więc zadziała jedynie z liniami Orange. Standard i szyfrowanie WiFi również ma przestarzałe i niebezpieczne. Zaletą może być to że obsługuje ADSL2+ i pozwala na podłączenie się poprzez kabel USB. Można go również użyć jako modemu do istniejącej sieci jednak stanowiłby czuły punkt całej instalacji. Zrekompensowałby się jednak jako odporny na stan linii – wyposażony bowiem jest w chipset Analog Devices/Ikanos, który zasłyną z bycia odpornym już w modemie F@st 800. Jednak pod resztą względów pobija go jego młodszy brat czyli Livebox 2.0 (we Francji znany jako 2.1). Być może po całości mógłby konkurować z nim francuski Livebox 2.0, który również wyprodukowany został przez SAGEMCOM, jednak w Polsce była tylko wersja 2.1 produkowana przez ZTE. Mimo tego Livebox 1 jest kamieniem milowym w rozwoju Neostrady jako brama do wielu usług – nie tylko dostępu do Internetu.
Krótkie podsumowanie
Livebox tp aka Sagem F@st 3202 to pierwszy modem-router na licencji France Telecom sprowadzony do Polski przez Telekomunikację Polską jako multimedialne urządzenia do użytku domowego. Służył jako Access Point WiFi wytrącając przy tym z rynku F@st 1400W (inny modem WiFi), modem ADSL2+ dla usługi Neostrada w opcjach wyższych niż 10Mb/s, bramę dla telefonii VoIP (Neofon, Telefon HD, Telefonia internetowa tp) oraz bramkę dla telewizji IPTV (Videostrada, Orange TV). We Francji pierwsze Livebox były produkowane przez firmę Inventel (a po przejęciu – Thomson), później France Telecom zatrudnił SAGEM do ich produkcji, gdyż szybkość produkcyjna Thomsona była niska. Ostatecznie wersji urządzenia było trzy: Livebox 1.0 produkowany przez Thomson i SAGEM, Livebox 1.1 produkowany przez SAGEM oraz Livebox 1.2 (zwany Mini) produkowany przez Thomson. W Polsce wprowadzone były tylko dwie pierwsze wersje (w tym 1.0 był jedynie SAGEMa) i to w odbiegających od oryginałów, formach. Livebox 1.0 charakteryzował się panelem z podświetlanym napisem „tp”, zielonymi diodami oraz niebieskim interfejsem konfiguracyjnym. Dodatkowo nie posiadał on protokołu SIP do obsługi VoIP (obsługa ta odbywała się bez niego, dlatego lepiej działał IPTV). Zestaw instalacyjny zawierał: Płytę CD, urządzenie, zasilacz, rozdzielacz, adapter USB WiFi od SAGEM, kabel USB, Ethernet oraz RJ-11, a także dwa mikrofiltry. Późniejszy Livebox 1.1 nie zawierał podświetlanego panelu (zachował się jednak przycisk do jego włączenia), diody były czerwone i powoli pozbywano się z zestawu adaptera oraz kabla USB – podobnie jak w francuskiej wersji Livebox 1.1, jednak tutaj pozostawiono Bluetooth. Przed wprowadzeniem LB 1.1, wypuszczono aktualizację, która dodawała obsługę SIP, zmieniała interfejs na pomarańczowy, zmieniała domyślne szyfrowanie z WEP na WPA oraz programowo wyłączała panel podświetlany. LB 1.1 już pojawiał się z nowym firmwarem fabrycznie.
Zalety:
- Niewielkie rozmiary
- Wspiera wiele systemów
- W miarę stabilny
- Dawniej bardzo popularny
- Pozwalał na podłączenie się do niego poprzez USB
- Sterowniki działają pod niewspieranymi systemami z rodziny Windows
- Wysokie możliwości konfiguracyjne zapory sieciowej
- Sterowniki USB działają nawet na Windows 10 (sprawdzone)
Wady:
- Trochę awaryjny, nieodporny zbytnio na przepięcia sieci elektrycznej
- Domyślnie aktywowany był WEP mimo obsługi WPA.